“Bu kitap, insanları karanlıktan, sevgisizlikten, parçalanmışlıktan, ahlaksızlıktan, cehaletten, yalandan, adaletsizlikten, büyük ateşten kurtarmak için gönderilmiş bir mucizedir. Bu kitap arşların tepesinde Altın Kitap olarak isimlendirilir. Sen de kitabı öyle isimlendir Haberci.”
Salt kötülüğün hüküm sürdüğü bu sonsuz şimdi cenderesine boyun eğmeyen, kendini karanlıktan esirgeyen bir azınlık, bütün kefaretlerin ötesindeki Habercisine kavuşunca, rüyaların eşliğinde ve de aklın ipekle sınanmış keskinliğinde; zaman ve mekân yer açar aşkla biçimlenmiş olana…
“Karji hepimize döngüselliği armağan etti; artık Dünya’da sonsuzluğun içinde ve yargı olmadan yaşayacaksınız!” sözlerinin yankılandığı bir çağda, gücün ruhuna reddiye kabilinden beliren bir fısıltıyı besliyor yaşamın kadim dehlizlerinde…
“Kötü enerjili” diye kodlanan potansiyel isyancılar yok ediliyor, “zararsız” diye kodlanan masumlar ise ya ölüme gark ediliyor ya da yaşamın kefaretini ödemek için salt kötülüğe tapınmaya mecbur bırakılıyordu.
Meclis’ten bir ses yankılandı:“Yedi birliğe, yedi birliğin başkanlarına, birlikler başkanı Caled’e, döngüselliğe ve Karji’ye karşı Altın Kitap insin yeryüzüne!” Kitabı teslim alan Haberci; mucizelerini keşfederek, Altın Birlik ve “İnançsızlar”ı da yanına alarak, Altın Kitap’ın ışığında Sevgi’nin yoluna çağırıyor insanlığı…
